Xa vai aló máis dun ano, e aínda conservo fresca a sensación de estar fóra do mundo que vivín aquela tarde... nun recuncho agochado da costa onde só ficaban as ruínas do que fora unha grande factoría baleeira... tarde de néboa, de amizade, de silencio... e de melancolías...
No hay comentarios:
Publicar un comentario