Ou sexa, se non podemos ir a Lourdes, montamos unha sucursal no medio e medio da vila... non sexa que alguén quede con ghanas...
Cando vexo estas cousas, o meu ánimo anda confuso entre a respecto, a comprensión, a tenrura, e a indignación... mentres fago a fotografía, dúas mulleres (mediana idade, roupa de marca... rubias de bote caro), ollan para virxe con devoción... mentres falan baixiño.
Procuro non molestar pero rebélome contra a ignorancia mentres recoñezo os escasos signos pagáns que aínda perduran, de cando o misterio era misterio.. e o sagrado era sagrado.... e que a Deusa nos asista...
No hay comentarios:
Publicar un comentario