Eses espazos nos que un día fuches feliz... eses paraísos perdidos... unidos a determinadas lecturas, a determinadas músicas, a imaxes concretas... xa para sempre... e esa chuvia nos cristais...

Noite de Nadal

Que quentiño se estaba alí... mentres toda esa xente que enchera a casa naquela noite rara non facía máis que chamarme e pasarme a man polo lombo... afortunadamente, atopei un albornoz enriba da cama de Ela e esquecéronme por un tempo....

João Afonso - Carteiro em Bicicleta

Vai o carteiro en bicicleta e canda el vai a lembranza, o soño, os contos daqueles días, os amores imposibles, o xogo, a ledicia de sentirse viva...

Liliana Felipe

Non coñecía a esta muller, e foi pena non saber dela ata o de agora... porque é ben divertida... por dicir algo...

Un beso de esos...

Un beso de esos, de esos que valen
por toda la química de la farmacia...
Un beso de esos que ponen contento...
Mira que me gusta a min esta canción...

Ruper Ordorika

Escoito en Radio3 este novo disco de Ruper Ordorika... unha auténtica preciosidade...

Caneliñas

Xa vai aló máis dun ano, e aínda conservo fresca a sensación de estar fóra do mundo que vivín aquela tarde... nun recuncho agochado da costa onde só ficaban as ruínas do que fora unha grande factoría baleeira... tarde de néboa, de amizade, de silencio... e de melancolías...

E unha flor do monte...

Xuño na Ribeira Sacra... buscando lugares bonitos cun amigo (localizacións?). Unha nunca cansa de mirar...

O mar do Corgo

Un pouco máis ao sur... agosto na Punta do Corgo, en Corrubedo.... días de soidade e luz... non canso de mirar par ao mar... nin de escoitalo.

O mar de Pantín

Pero que fermosa estaba a praia de Pantín ese 8 de agosto... de hai nada... Un día fermoso tamén para a amizade e o disfrutar da luz... e esa forma de ser feliz coas cousas máis sinxelas... gosto de revisar as imaxes... para descansar os ollos.

Chema Madoz

Escatumbararibe

Verán... tempo de xogo e de amizade... Atopei tamén nun comentario na canle de youtube, a letra e a explicación a este vídeo:

Escatumbararibê faz parte do livro/CD/CD-Rom "Lenga laLenga: jogos de mãos e copos", publicado no Brasil pela Editora Ciranda Cultural, em Portugal pela Foco Musical e em vias de ser lançado no Uruguai pelo selo Papagayo Azul. A letra coloco abaixo. Boa brincadeira!
Escatumbararibê
Zum Zum Zum
Escatumbararibê
Escatumbararibê
Escatumbatinga
Auê sarubê abá
Escatumbararibê
Escatumbatinga.

Éche así a cousa...

Queda moi ben dicir que "a mín as bandeiras nin fú nin fa"... pero mira tí por onde, os símbolos son fundamentais na nosa maneira de entender o mundo e manifestarnos nel... e as colectividades funcionan arrdeor de imaxes e símbolos de moitos tipos... A mín houbérame gustado estar aí... porque é, efectivamente, un momento de saída... un momento para a historia... algo se vai mover e moi rápido a partir de aquí... estiven co corazón, acompañando ás amigas e amigos cataláns, varios e marabillosos todas, que grazas ao traballo fun facendo por esas terras: Mónica, Daniel, Mireia, Glòria, Ana María.... Pero tamén estiven atenta porque o que diga ou non diga o Constitucional... tamén nos afecta a nós, aos galegos... só que esa manifestación e "as formas" e a convicción dos que maioritariamente a integran, distan moito do que aquí pasa... Esta reportaxe do xornal El Periódico, simplemente, emocióname... Catalunya crida Prou!

"El caso del velo" ou cando o cómic acerta

Acabo de ler este "El caso del velo", vivamente recomendado polos meus "asesores" en banda deseñada, Mayte e Nanú.... Paréceme que este cómic tería que estar, obrigatoriamente, en todos os centros de ensino (ocórrenseme outras institucións nas que tamén deberían lelo de forma obrigatoria). Tería que poñerse como condición para aprobar as oposicións de Primaria ou de Secundaria (o mesmo que ver a cuarta temporada de The Wire).

Cando alguén é capaz de mostrar as situacións problemáticas das sociedades con este sentido do humor e este respecto ao que é respectable, é unha marabilla.

Festival de Cans, "agroglamour"... non se divirte quen non quere...

Ver a xente pasar... a mellor curta...

Primavera ourensá - II

Fiestras ao ar, flores de maio, pedra sobre pedra (ha de quedar), soidade... e a vida que agroma, sen facer caso, por calquera recuncho...

Primavera ourensá

Un día para non pensar... só para sentir... aire, luz, color, texturas, aromas, o cuco na fraga.... e uns meniños a xogar preto... a vida renacendo.

Por moitas razóns... todas laicas...

Venres máis neghro aínda....

Segue o mal tempo... extraordinaria ocasión para poñer ao día lecturas atrasadas... Pasei a tarde do venres con Jan Fabel, non se me ocorría mellor compañía para unha tarde de chuvia e vento... De paso, lembrei os contos dos irmáns Grimm e algúnhas cousas interesantes sobre os mitos e a simboloxía dos contos de fadas... iso si, unha lembranza un tanto cruenta... pero a estas alturas de lectora de novela negra... xa non lle fago ascos... e paso por riba das pozas de sangue sen enchoupar os meus zapatos de gamuza azul... Cuento de muerte, de Craig Russell lese ben e garda descricións sobre a cidade de Hamburgo e a súa evolución... ben interesantes, entre moitras outras cousas. Entre outras cousas, apuntes musicais (pax. 202) un compositor finlandés para min descoñecido: Einojuhani Rautovaraa. Música excelente para a meditación e a calma...

Xoves "neghro"

Día de lectura "negra". Remato de ler o primeiro título de Maj Sjöwall e Per Wahlöo, parella precursora, ao parecer, dos autores suecos de novela negra que me teñen quitado o sono nos últimos dous ou tres anos (e me teñen dado tantas satisfaccións). Roseanna lina dun "trago", pero gustándoa nos detalles: chanclos!!! daquela (principios dos 60) os suecos empregaban chanclos nos días de chuvia...impresionante, cantas lembranzas grises me trouxo a palabra... e non había móbiles, as comunicacións facíanse por teléfono fixo e desde cabinas... non había correo electrónico e os envíos desde EEUU - Suecia tardaban 10 días... ou sexa, outro mundo... eso o len os que teñen menos de trinta anos e non o entenden!!! Pero eu disfruteina ben...

Á tarde, papeime os dous primeiros títulos da serie RG do autor de cómic Prederik Peeters: Ryad-Sur-Seine e Bangkok-Belleville. Gustáronme. A colaboración cun policía, Pierre Dragon permite ao debuxante adentrarse no submundo das corruptelas, os traficantes de armas, diñeiro, drogas e persoas... entre outras lindezas... Ten detalles de tenrura sorprendente, como en "Píldoras azules" que tanto me gustara... En fin, día "negro" pero feliz, á saúde dos amigos que te agasallan con estas exquisiteces...

ou sexa...

Mucha, mucha, poesía...

Pois si, abofé...

http://vimeo.com/9626263 from Coordinadora Galega ENDL on Vimeo.

As historias importan

Amor y cartografía

O que non se atope no You Tube.... mira que teño feito quilómetros cantando esta canción co Petisme, a todo trapo.... saúde, aragonés!

Lavatory-Lovestory... ou o amor está onde menos se pensa...

E seguimos con cousas delicadas... e momentos para sorrir...

Cousa delicada....

O das redes sociais é o que teñen... que uns traballan para outros... ultimamente teño uns demachiños a buscar músicas bonitas para min... hai cousas delicadadas por aí... entre tanta desfeita...

Lenine

A vida non para...

Paciência

Mesmo quando tudo pede
Um pouco mais de calma
Até quando o corpo pede
Um pouco mais de alma
A vida não pára...

Enquanto o tempo
Acelera e pede pressa
Eu me recuso faço hora
Vou na valsa
A vida é tão rara...

Enquanto todo mundo
Espera a cura do mal
E a loucura finge
Que isso tudo é normal
Eu finjo ter paciência...

O mundo vai girando
Cada vez mais veloz
A gente espera do mundo
E o mundo espera de nós
Um pouco mais de paciência...

Será que é tempo
Que lhe falta prá perceber?
Será que temos esse tempo
Prá perder?
E quem quer saber?
A vida é tão rara
Tão rara...

Mesmo quando tudo pede
Um pouco mais de calma
Mesmo quando o corpo pede
Um pouco mais de alma
Eu sei, a vida não pára
A vida não pára não...

Será que é tempo
Que lhe falta prá perceber?
Será que temos esse tempo
Prá perder?
E quem quer saber?
A vida é tão rara
Tão rara...

Mesmo quando tudo pede
Um pouco mais de calma
Até quando o corpo pede
Um pouco mais de alma
Eu sei, a vida não pára
A vida não pára não...

A vida não pára...

O papel do poeta...

..lembrarlle ao emperador que ten o cú ao aire... Grazas a Periodistas 21

Días de deixar cousas no río...

... e que as leve o demo...

The Wire, cuarta temporada...

E agora a agardar a que publiquen en España (legalmente falando) a 5ª temporada... The Wire, algo máis ca unha serie de televisión...

Maga de magas: Patti Smith

No último mes atopei o blog de Xoán Abeleira, unha fonte diaria de alimento... que agradezo.
Comparto esta súa postal sobre unha das mulleres imán que máis me gustan:

Xoán Abeleira: PATTI (in excelsis deo)

Humor e libros

Neve

Unha visita inesperada... abrir a persiana e atopar a neve... por riba, locía o sol... canta infancia se agolpa na memoria!!!

Lhasa de Sela, unha maga que se foi...

Lin hai uns días no diario El País sobre a morte de Lhasa de Sela, unha muller especial que un día atopei por aí... O seu disco, La Llorona falaba xustamente dun mito sobre o que eu andaba a ler entón.... Que estranos personaxes nacen da mestura de culturas... benvidos sexan!!!

Radio 3 permítenos escoitar un concerto de Lhasa do 2004

"Aprender a amar las buenas palabras"

"Fue una infancia feliz; puede decirse que crecí en medio de una función sin fin. Mi padre me leía los grandes monólogos en los largos trayectos en carromato de un pueblo a otro. Los recitaba de memoria, y su voz se oía desde más de medio kilómetro de distancia. Recuerdo que yo leía a medida que él recitaba, y que intervenía interpretando los papeles secundarios. Mi padre me animaba a atreverme con pasajes especialmente buenos, y así fue como aprendí a amar las buenas palabras. " Patrick Rothfuss: El nombre del viento.

Pois aí estou, lendo as aventuras de Kvothe, que se pronuncia "cuouz"... acabo de empezar, vou na páxina 150 e tárdame o momento de coller o libro... e cústame pechalo para facer algunha outra cousa...